Światowy Dzień Zapobiegania Samobójstwom
Światowy Dzień Zapobiegania Samobójstwom jest świętem obchodzonym 2003 roku z inicjatywy Międzynarodowego Towarzystwa Zapobiegania Samobójstwom, ściśle współpracującego ze Światową Organizacją Zdrowia (WHO). Dzień ten jest obchodzony jest po to by zwracać uwagę na samobójstwa jako na najczęstszą przyczynę przedwczesnych zgonów, którym można zapobiec.
Tegoroczne obchody pod tego święta są pod hasłem „Działając wspólnie budzimy nadzieję” mają szczególne zastosowanie w obszarze zdrowia psychicznego dzieci oraz młodzieży.
Aby skutecznie zapobiegać temu zjawisku, trzeba dowiedzieć się jak rozpoznawać i w jaki sposób rozmawiać z ludźmi w kryzysie.
Osoba zagrożona samobójstwem może dawać nam sygnały, których nie należy lekceważyć np.:
-
mówić o popełnieniu samobójstwa;
-
mieć problemy z jedzeniem i spaniem;
-
drastycznie zmieniać swoje zachowanie;
-
wycofywać się z kontaktów towarzyskich;
-
tracić zainteresowanie pracą, szkołą, swoim dotychczasowym hobby itd.;
-
przygotowywać się do śmierci pisząc testament, list pożegnalny, porządkując swoje sprawy;
-
rozdawać ważne dla niej rzeczy;
-
podejmować ryzykowne działania;
-
wykazywać zainteresowanie problemem śmierci i umierania;
-
nie dbać o swój wygląd zewnętrzny;
-
zwiększyć spożycie alkoholu, narkotyków lub leków.
Osoba zagrożona samobójstwem mogła wcześniej podejmować próby pozbawienia siebie życia lub się okaleczać. Jedną z przyczyn samobójstwa mogą być również doświadczenia utraty, między innymi bliskiej osoby, ale również ważnych dla niej wartości, planów, czy idei.
Jak pomóc?
Jeśli ktoś powie Ci, że myśli o samobójstwie lub ujawnia przytoczone symptomy:
-
nie obawiaj się porozmawiać o tym, nie okazuj zdziwienia i zaskoczenia;
-
rozmawiaj, nie bój się, że twoje zainteresowanie tematem i dyskusja, będzie dla niej zachętą do realizacji planów;
-
miej dla niej czas, okaż zainteresowanie i wsparcie;
-
okaż gotowość do słuchania, pozwól na okazywanie emocji i akceptuj je;
-
nie oceniaj, nie dawaj rad;
-
szukaj pomocy u osób oraz w instytucjach pomocowych takich, jak psycholog, psychiatra, telefon zaufania 800-70-22-22, lub 1161-23, Ośrodek Interwencji Kryzysowej, czy Poradnia Zdrowia Psychicznego.
Uratować życie, to uratować ciało, ale żeby uratować człowieka, trzeba uratować jego chęć życia. To nie tylko problem profesjonalnej pomocy, ale zwykłej ludzkiej życzliwości.
Tam, gdzie jest niebezpieczeństwo, jest także możliwość ratunku.
(źródło: KGP)